schrijfsels

30 mei 2022

Als het maar voelbare schoonheid weergeeft. Dan ben ik gelukkig. Ongeacht of het schrijfsels zijn, foto's, schilderingen: het gaat me om de sensorische esthetiek. 


13 juni 2022

Het leven is een grote cyclus met kleinere cycli erin. Niets is lineair. Dat willen we misschien wel. Dat denken veel mensen misschien ook. Maar een struik sterft in het najaar altijd af om in het voorjaar weer nieuwe scheuten en blad te produceren. En vruchten af te leveren aan het einde van de zomer. Dan heeft het wel een winter nodig om tot rust te komen en nieuwe krachten op te doen.

Mensen zijn niet anders. We groeien niet lineair, we ontwikkelen ons niet lineair. 
In deze tijd van consumptie en instant gratificatie is cyclisch leven voor velen een lastig gegeven. Maar zelfs de beste ideeën, de beste ontwikkelingen, komen voort uit cycliciteit. Alle antwoorden liggen al in de natuur. En die is briljant geschapen. 


20 juni 2022

Zodra ik er eentje zie, stop ik even en neem een kijkje.
De minibieb.
Al vele boeken heb ik daar mogen ontvangen en kunnen doorgeven. En dan bedoel ik kwaliteitsboeken, geen streekromannetjes - al hebben die ook zo hun waarde. Iedere minibieb heeft z'n eigen karakter en z'n eigen stijl, waardoor ik bij de één vaker kom dan bij de ander. Dat maakt het juist zo leuk. Naast de boekenafdeling van de kringloop is dit mijn favoriete manier van in aanraking komen met boeken, die mijn pad anders nooit zouden kruisen. 

Nog even een kastje vinden en dan begin ik er zelf ook eentje.


31 juli 2022

Het enige dat ieder bezield wezen wil, is de zachtheid en kracht van fluweel.
Al het andere is slechts een slap aftreksel.


20 september 2022

Vertraging. 

Misschien, naast nederigheid, wel een van de meest moeilijke om je aan over te geven. Waarbij nederigheid overigens niet hetzelfde betekent als jezelf kleiner maken dan. Misschien versta je me beter als ik het vertaal met het Engelse woord 'humble'. Raar eigenlijk dat in het Nederlands het woord 'neder' erin verweven ligt. Alsof je dan als een hond op je rug gaat liggen voor een ander. En je overgeeft.

Wonderlijk trouwens, hoe dicht die woorden eigenlijk met elkaar verweven zijn: nederigheid en overgave.
En toch. Erin schuilt een schoonheid, een kracht en een ontspanning die men pas ervaart wanneer men het leeft.


13 oktober 2022

Als mijn werk iemand niet raakt (zij het positief, zij het negatief), heb ik in mijn ogen geen kunst gemaakt maar een kunstje gedaan.


14 oktober 2022

Meer dan eens is het voor mij bevestigd - zo ook nu weer: enkel met de hand kan het hart op schrift komen. 

En er bestaat geen uitzondering op die regel.


26 april 2023

Twee contrasterende bewegingen zijn momenteel actief in mijn leven. Enerzijds de oerkracht van geboorte: op 26 mei start de expositie Rebelution, van Stichting Wereldartiesten, waarvoor ik gevraagd ben een bijdrage te leveren met mijn kunst. Ze zijn er ontzettend enthousiast over en ik krijg de vrije hand. 
De andere beweging is die richting afscheid en de dood van een nabij familielid. 

En ikzelf zit, met mijn 45 jaar, voor mijn gevoel in het midden van die twee bewegingen. Halverwege de rit. Door de bocht genomen ben ik oud in de ogen van mijn kinderen, en jong in die van mijn ouders.